Filologiya fanlari doktori, professor
1889 yil 14 aprelda Ufa guberniyasiga qarashli Taymev qishlog‘ida tug‘ildi. Dastlabki ma’lumotni otasining maktabida olgan Abdurahmon 13 yoshida Orenburgdagi “Muhammadiya”madrasssiga kirib o‘qiy boshladi. 1905 yilda madrasini bitirb, muallimlik bilan shug‘ullanadi. 1908 - 1911 yillarda o‘qish uchun Turkiyaga keldi va Istanbul universitetining filologiya fakultetida ta’lim oldi. Universitetni tamomlab, yurtiga qaytdi va Oqtepa, Olmaota, Yekaterinburg shaharlaridagi tatar maktablarida o‘qituvchilik qildi.
1921 yilda u O‘zbekistonga keldi va umrining oxirigacha shu yerda yashadi. 1921 - 1925 yillarda Samarkand o‘qituvchilar tayyorlash bilim yurtida (keyin u pedakademiyaga aylantirilgan), poytaxt Toshkentga ko‘chgach, dastlab xotin - qizlar pedbilim yurtida, O‘rta Osiyo davlat universitetida, Fayl ar qo‘mitasida ishladi.
Bu yillarda u ilmiy - tadqiqot ishlari bilan astoydil shug’ullandi. 1924 yilda “Amaliy ham nazariy adabiyot darslari” nomli darsligini yaratdi. Bu kitob adabiyot nazariyasi bo‘yicha Uzbekistonda yaratilgan ilk manba sifatida katta ahamiyatga egadir. Keyin ham olim mumtoz va zamonaviy adabiyot muammolariga bag‘ishlangan ko‘plab tadqiqotlar e’lon qildi. Samarali ilmiy - tadqiqotlari va pedagogik faoliyati uchun A.Sa’diyga 1930 yilda dissertatsiya yoqlamay, filologiya fanlari nomzodi ilmiy darajasi va professorlik unvoni berildi.
O‘sha paytdagi o‘zaro siyosiy - mafkuraviy tortishuvlar tufayli Sa’diy bir muddat Toshkentdan chetga chiqishga majbur bo‘ldi. Olim Farg‘onadan panoh topdi va 1935 - 1937 yillarda Fargona davlat pedagogika institutining o‘zbek tili va adabiyoti kafedrasiga mudirlik qildi. 1938 yildan yana Toshkentga qaytib, Fanlar qo‘mitasida faoliyatini davom ettirdi.
Sa’diy Alisher Navoiy tavalludining 500 yilligi munosabati bilan shoir asarlarini nashrga tayyorlash, arab yozuvidan Kirill yozuviga o‘tkazish hamda ijodi bo‘yicha ko‘plab tadqiqotlar olib borish bilan shugullandi. Buning natijasida II Jahon urushidan keyin “Alisher Navoiy ijodi - o‘zbek mumtoz adabiyoti taraqqiyotining yuqori bosqichi” mavzusida doktorlik dissertatsiyasini yoqladi (1948). Shundan so‘ng u vafotiga qadar (1956) hozirgi O‘zbekiston Milliy universitetida o‘zbek adabiyoti tarixidan dars beradi. Abdurahmon Sa’diyning Toshkent, Farg‘ona , Buxoro oliy o‘quv yurtlari uchun M.Yunusov, A. Ibrohimov, S.Aliev kabi ko‘plab mutaxassislarni tayyorlashda hissasi katta bo‘lgan.
